Τοπικά Προϊόντα

Τοπικές Γεύσεις. Το Θασίτικο μάρμαρο.

Μερικά από τα πιο νόστιμα τοπικά προϊόντα, μπορείτε να αναζητήσετε στα Σούπερ Μάρκετ και σε στα καταστήματα πώλησης Ελληνικών παραδοσιακών προϊόντων σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο. Άλλα όμως, φτιαγμένα με τις καλύτερες προδιαγραφές και τον πιο αγνό τρόπο, προορίζονται μόνο για τοπική κατανάλωση και μπορείτε να τα βρείτε μόνο στις αγορές του νησιού.

Τα τρόφιμα και τα ποτά που υπάρχουν στο νησί διατίθενται από τους ντόπιους παραγωγούς και η επεξεργασία τους γίνεται με αυστηρά παραδοσιακό τρόπο. Η γεύση και η ποιότητά τους είναι μοναδική και κάνουν πολύ καλό στην υγεία.

Δοκιμάστε όσο περισσότερα από αυτά μπορείτε και βεβαιωθείτε ότι αφήσατε αρκετό χώρο στις αποσκευές σας για να πάρετε μαζί σας όσο μεγαλύτερη ποικιλία από αυτά τα τοπικά εδέσματα. Θα αποτελέσουν εξαιρετικά δώρα που μπορείτε να προσφέρετε σε γνωστούς και φίλους στην επιστροφή. Θα τα απολαύσουν όσο και εσείς.

Η Θάσος είναι γεμάτη από ελαιώνες και η παραγωγή του λαδιού είναι μια από τις βασικές ασχολίες των κατοίκων της περιοχής. Από τα τέλη του 18ου αιώνα άλλωστε παρατηρήθηκε σταδιακή υποχώρηση της αμπελοκαλλιέργειας σε σχέση με τη διαρκώς αυξανόμενη καλλιέργεια της ελιάς.

Η ελιά θεωρείται σ΄αυτόν τον τόπο ένα ευλογημένο δέντρο, αφού τίποτε από αυτό δεν πάει χαμένο. Ο καρπός της τρώγεται, ή χρησιμοποιείται για την παραγωγή του ευεργετικού λαδιού. Τα φύλλα της μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως τροφή για τα ζώα, ενώ το ξύλο της αποτελεί ιδανική καύσιμη ύλη και στα χέρια των ξυλογλυπτών παίρνει μορφή και γίνεται τέχνη προς τέρψη των αισθήσεων. Τίποτε δεν πετιέται. Δικαιολογείται λοιπόν η περίοπτη θέση που κατέχει το δέντρο στην ιστορία των λαών της Μεσογείου. Τα θασίτικα ελαιόδεντρα είναι μεγάλα δυνατά και τα περισσότερα από αυτά «ποτιστικά». Ενώ δηλαδή σε άλλες περιοχές της χώρας, τα ελαιόδεντρα ποτίζονται μόνο με φυσικό τρόπο από τις βροχές, στη Θάσο οι ντόπιοι ελαιοπαραγωγοί με σύγχρονα συστήματα άρδευσης, ρίχνουν άφθονο νερό στα δέντρα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, ο καρπός να μην «στρίβει» όπως λένε οι ντόπιοι. Έτσι δημιουργούνται οι φημισμένες ελιές «θρούμπες Θάσου». Τελευταίες κλινικές μελέτες έδειξαν ότι τα στοιχεία και οι ουσίες που εμπεριέχονται στη Θασίτικη ελιά μας προστατεύουν από το έμφραγμα και άλλες καρδιακές παθήσεις. Οι ελιές θρούμπες είναι μεγάλες σε μέγεθος, πλούσιες σε λάδι εξαιρετικής ποιότητας, αφού δίνουν έξτρα παρθένο ελαιόλαδο με οξύτητα κάτω από άσσο. Όσο χαμηλότερη η οξύτητα του λαδιού μετά την επεξεργασία του, τόσο καλύτερη και η ποιότητα του. Το λάδι της Θάσου έχει γίνει έτσι γνωστό για την ποιότητά του, το πλούσιο άρωμα του, το χαρακτηριστικό πρασινοκίτρινο χρώμα του και την πυκνότητα του, καθώς και τη λεπτή του γεύση.

Στους τοπικούς παραγωγούς, στους ντόπιους εμπόρους αλλά και στα καταστήματα της περιοχής, μπορείτε να προμηθευτείτε Θασίτικο λάδι και ελιές σε μεγάλες ποικιλίες και συσκευασίες. Δοκιμάστε επίσης την παραλλαγή του Θασίτικου λαδιού εμποτισμένου με διάφορα βότανα του νησιού. Τα βότανα, δίνουν ένα ξεχωριστό άρωμα και ενισχύουν την γεύση του λαδιού. Υπέροχο συνοδευτικό για τις σαλάτες σας.

Ιδιαίτερα ανεπτυγμένη είναι η μελισσοκομία στο νησί της Θάσου. Το μελιτοφόρο υγρό του πεύκου και τα άνθη της κουμαριάς, μυρτιάς, λυγαριάς και καστανιάς, αποτελούν πλούσια τροφή για τις μέλισσες οι οποίες συλλέγουν το νέκταρ των λουλουδιών τους καθώς και άλλους φυσικούς χυμούς και εκκρίσεις. Το μεταφέρουν στις κυψέλες τους όπου το εμπλουτίζουν με δικές τους ουσίες το αποθηκεύουν στις κηρήθρες τους όπου το ωριμάζουν και στη συνέχεια το σφραγίζουν στεγανοποιώντας το. Το μέλι είναι ένα φυτικό και τελείως φυσικό προϊόν που κατασκευάζεται με τον πλέον αγνό τρόπο στην πρώτη και μοναδική βιομηχανία, το μελίσσι. Αργότερα οι μελισσοκόμοι της Θάσου χρησιμοποιώντας τις πλέον φιλικές προς το περιβάλλον διαδικασίες και σεβόμενοι τη φύση και τον άνθρωπο το συσκευάζουν και το διαθέτουν σε κάθε σημείο του νησιού. Επίσης μπορείτε να προμηθευτείτε και από ανεξάρτητους παραγωγούς σε κάθε σημείο σχεδόν του νησιού. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και άλλα προϊόντα και υποπροϊόντα του μελιού. Δοκιμάστε μέλι μαζί με την κηρήθρα, πρόπολη, βασιλικό πολτό, επίσης μπορείτε να αγοράσετε κερί και γύρη καθώς και τα παραδοσιακά θασίτικα γλυκά που παρασκευάζονται αποκλειστικά με ντόπιο θασίτικο μέλι.

Τα γλυκά του κουταλιού της Θάσου αποκτούν ξεχωριστή γεύση καθώς το μυστικό τους βρίσκεται στο ότι είναι φτιαγμένα με παραδοσιακό, εξαιρετικής ποιότητας μέλι Θάσου, που παράγεται από τοπικούς μελισσοκόμους. Το πιο γνωστό από αυτά είναι το καρυδάκι. Παρασκευάζεται από καρύδια, που μαζεύονται αρκετά νωρίς την άνοιξη πριν αποκτήσουν σκληρό περίβλημα και με ειδική επεξεργασία μετατρέπονται σε ένα ξεχωριστό πολύ νόστιμο και θρεπτικό γλυκό. Άλλα γλυκά του κουταλιού είναι το σύκο, το κολοκύθι, το πορτοκάλι, το τριαντάφυλλο και το κυδώνι.

Εκτός από τα γλυκά του κουταλιού υπάρχουν και άλλα παραδοσιακά γλυκά όπως ο χαλβάς με το κλειδί που φτιάχνεται κυρίως στο χωριό Καλλιράχη καθώς και το σαραγλί, παραδοσιακό χειροποίητο φύλλο για πίτες το οποίο περιχύνουν με μέλι και καρύδια και το ψήνουν στο φούρνο.

Η χρυσή εποχή του Θάσιου οίνου ορίζεται κυρίως στην ελληνιστική και κλασική εποχή. Έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη της οικονομίας του νησιού. Μετά την αντικατάσταση των αμπελιών από τα ελαιόδεντρα η παραγωγή του κρασιού μειώθηκε σημαντικά.

Σήμερα δεν υπάρχει μαζική παραγωγή και κυκλοφορούν λίγες ετικέτες. Από ιδιωτικές όμως παραγωγές, μπορείτε να δοκιμάσετε εξαιρετικής ποιότητας ντόπιο κρασί.

Το ορεινό χωριό Καζαβίτι είναι ονομαστό για το κρασί του.

Μεγαλύτερο βάρος έχουν δώσει οι ντόπιοι καλλιεργητές στην παραγωγή του τσίπουρου. Το τσίπουρο της Θάσου είναι εξαιρετικό. Μετά τον τρύγο και περί το τέλος Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου τα «ρακοκάζανα» δουλεύουν με πυρετώδεις ρυθμούς για την παραγωγή του τσίπουρου. Πρόκειται για μεγάλα καζάνια όπου γίνεται η παραγωγή του ντόπιου τσίπουρου από σταφύλια. Είναι μια παραλλαγή της ρακής αλλά οι ντόπιοι προσθέτουν και αρώματα από γλυκάνισο και διάφορα φρούτα που προσδίδουν μια πιο ήπια και φρουτώδη γεύση στο ντόπιο τσίπουρο.

Εδώ θα δώσουμε ένα μικρό μάθημα γευσιγνωσίας για κάθε χρήση.

Καταρχάς, η βασική διαφορά του τσίπουρου από το ούζο είναι ότι το πρώτο είναι προϊόν απόσταξης σταφυλιών με την προσθήκη γλυκάνισου. Η γεύση του είναι μαλακή και αρωματική. Όταν προστίθεται σ΄αυτό πάγος παίρνει μια γαλακτώδη υφή. Πίνεται με παρέα και... με μέτρο δεν πειράζει στο στομάχι. Το ούζο είναι επίσης εξαιρετικό ποτό. Η παραγωγή του στηρίζεται στην απόσταξη καθαρού οινοπνεύματος και γλυκάνισου μετά από επεξεργασία. Πρόκειται για περισσότερο «πειραγμένο χημικά» προϊόν. Είναι εξίσου υπέροχο και η προσθήκη του γλυκάνισου του προσδίδει ένα εξαιρετικό άρωμα.

Η πεντακάθαρη θάλασσα που περιβάλλει το νησί γύρω-γύρω, παίρνει από τα πεύκα που φτάνουν τις περισσότερες φορές μέχρι το ακρογιάλι, αυτό το χαρακτηριστικό σμαραγδένιο χρώμα. Στο βυθό της, κολυμπούν εκατοντάδες είδη ψαριών, που οι δεξιοτέχνες, έμπειροι ψαράδες προσφέρουν απλόχερα στους επισκέπτες του ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Ψάρια υπάρχουν στο νησί άφθονα και μπορείτε να τα απολαύσετε σε κάθε μαγειρική εκδοχή τους. Ένα είναι σίγουρο. Ότι θα τα γευτείτε πάντοτε φρέσκα. Η ποικιλία είναι μεγάλη, από την ταπεινή αθερίνα, τη σαρδέλα και το γαύρο, μέχρι τα μεγαλύτερα μουρμούρια, λαυράκια, σπάρους, λιθρίνια, τσιπούρες, φαγκρόπουλα, κέφαλους, σκαθάρια, συναγρίδες, καμπανάδες, σαργούς, γλώσες, μαγιάτικα και την πιο νόστιμη γαρίδα σ’ όλο το κόσμο. Αν βρεθείτε στους απόμερους κολπίσκους της νότιας Θάσου, θα έχετε την ευκαιρία στα απομακρυσμένα ταβερνάκια τους, να γίνετε μάρτυρες συναρπαστικών σκηνών, όπου οι ίδιοι οι ψαράδες και οι βουτηχτές βγάζουν εκείνη τη στιγμή τα ψάρια τους κατευθείαν από τη θάλασσα.

Αλλά στο βυθό του νησιού μας, υπάρχουν και άλλες θαλασσινές λιχουδιές. Μέσα στους βράχους καλά προφυλαγμένα υπάρχουν χταπόδια, καλαμάρια, αχινοί, φούσκες, στρείδια και γυαλιστερές. Οι ντόπιοι μάγειροι στις ταβέρνες του νησιού, τα προσφέρουν μαγειρεμένα από τους πιο απλούς τρόπους, ψητά στα κάρβουνα, ή τηγανιτά, αλλά και σε πιο περίπλοκες εκδοχές, ωμά με λάδι, ξύδι, ή λεμόνι κάτι σαν εναλλακτικό «σούσι» δηλαδή, αλλά και πιο περίπλοκα όπως οι χταποδοκεφτέδες, ή οι ψαροκροκέτες. Όπως και να τα δοκιμάσετε, μην παραλείψετε να τα συνοδεύσετε με τσιπουράκι, ή ούζο, αλλά και γιατί όχι με μια κρύα δροσιστική μπυρίτσα. Άλλωστε αυτή είναι και η μαγεία που κάνει αυτόν τον τόπο ξεχωριστό. Η ομορφιά του να βρίσκετε στα απλά πράγματα.

Σας παρουσιάζουμε παρακάτω μια λίστα από ψάρια και θαλασσινά που μπορείτε να βρείτε ολόφρεσκα στις ψαραγορές, τις τοπικές ταβέρνες και στα καταγάλανα νερά σε ολόκληρο το νησί. Σημειώστε ότι κάποια είδη ψαριών βρίσκονται σε μεγαλύτερη αφθονία ενώ άλλα είναι πιο σπάνια. Η διαθεσιμότητα εξαρτάται από τις συνθήκες ψαρέματος αλλά και την εποχή του χρόνου.

Παραδοσιακά οι κάτοικοι του νησιού ασχολούνται από την αρχαιότητα ακόμη με τις γεωργικές εργασίες. Οι κατάφυτες εκτάσεις με την πλούσια βλάστηση, φιλοξενούν τους υπομονετικούς αγρότες και μελισσοκόμους και προσφέρουν καταφύγιο στα κοπάδια των κτηνοτρόφων, γεννώντας έτσι την πρώτη ύλη για την παραγωγή των παραδοσιακών προϊόντων του νησιού.

Η συμβολή της δασικής γης στην βοσκήσιμη ύλη (χόρτα, θάμνοι, φύλλα) είναι σημαντική, με παραγωγή γύρω στους 5.000 τόνους ετησίως. Περίπου 20.000 αιγοπρόβατα βόσκουν για εννέα μήνες στις εκτάσεις αυτές.

Τα προϊόντα που προσφέρουν πολλά. Αν θέλετε ωστόσο να δοκιμάσετε ντόπιο κατσικάκι και αρνάκι Θάσου μπορείτε να το κάνετε στις ταβέρνες και τα εστιατόρια των ορεινών οικισμών όπως στο Καζαβίτι, στην Παναγία, στο Θεολόγο και στις Μαριές Θάσου. Σε κάθε περίπτωση, επειδή η παραγωγή είναι μικρή για να καλύψει την τεράστια ζήτηση μπορείτε να απευθυνθείτε σε ντόπιους κτηνοτρόφους.

Υπάρχουν μικρές βιομηχανίες επεξεργασίας των προϊόντων του γάλακτος.

Ονομαστή και με προστατευμένη ονομασία προέλευσης είναι η φέτα Θάσου που παρασκευάζεται από αιγοπρόβειο γάλα αλλά και το παραδοσιακό κασέρι Θάσου. Από ντόπιους παραγωγούς επίσης, μπορείτε να δοκιμάσετε μυζήθρα και ανθόγαλο, που διατηρούν τη φρεσκάδα και τη νοστιμιά τους αφού παράγονται από το γάλα που προσφέρουν τα πρόβατα και τα κατσικάκια που βόσκουν αμέριμνα στις εκτάσεις πλούσιας βλάστησης του νησιού.

Από την αρχαιότητα ακόμη, ήταν γνωστές οι θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών και των βοτάνων που υπάρχουν στο νησί μας. Ο ίδιος ο Ιπποκράτης, πατέρας της ιατρικής στην Αρχαία Ελλάδα, αναφέρθηκε εκτενέστερα στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών και των βοτάνων και τα χρησιμοποίησε για τη θεραπεία των ασθενών του, αλλά και ο Θεόφραστος αργότερα αναγνώρισε την αξία τους.

Στη Θάσο σύμφωνα με έρευνες, απαντούν 12 είδη ενδημικών φυτών. Φυτών δηλαδή που δεν υπάρχουν σε άλλα μέρη της επικράτειας. Ο αριθμός αυτός είναι αρκετά μεγάλος, αν σκεφτούμε ότι το νησί βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την στεριά. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα Centaurea ipsaria, Lotus aduncus, Ranunculus thasious, Verbascum cylindrocapum. Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζει και το Crataegus aegea κοινό ενδημικό της Θάσου και της Καρπάθου.

Μερικά από τα πιο ονομαστά αρωματικά φυτά είναι η ρίγανη, η αλισφακιά, το τσάι του βουνού και η μέντα που τα συναντάμε στα ψηλότερα βουνά της Θάσου και στην κορυφή του Ψαριού. Υπάρχουν και άλλα, όπως η δάφνη, το δεντρολίβανο, το χαμομήλι και το φλαμούρι από τα οποία μπορούμε να φτιάξουμε εξαιρετικά θεραπευτικά αφεψήματα για τα κρυολογήματα του χειμώνα.

Εξέχουσα θέση ανάμεσα στα φυτά του νησιού μας, κατέχει το Υπερικόν το Διάτρητον (hypericum perforatum) όπως είναι η επιστημονική του ονομασία. Στους ντόπιους όμως είναι γνωστό με τις πολλές κοινές του ονομασίες Βάλσαμο, Βαλσαμόχορτο, Σπαθόχορτο, Λειχηνόχορτο, Περίκη, Χελωνόχορτο, Κοψοβότανο, Βότανο του Αϊ–Γιάννη του Προδρόμου, κ.α. Πρόκειται για το περίφημο Βάλσαμο των αρχαίων Σπαρτιατών που το χρησιμοποιούσαν οι πολεμιστές για την επούλωση των πληγών από τα σπαθιά των αντιπάλων τους. Επίσης, το φυτό χρησίμευε για την ταρίχευση των νεκρών, δηλαδή το «βαλσάμωμα». Από εκεί πήρε και το όνομά του Βάλσαμο.

Τα άνθη του φυτού είναι κίτρινα και ακτινωτά. Έχουν την μεγαλύτερη συγκέντρωση υπερικίνης και υπερφορίνης που είναι ωφέλιμες ουσίες καθώς συνεργάζονται για την αύξηση των επιπέδων της σεροτονίνης και της νοραδρελίνης. Οι διαβιβαστές αυτοί είναι υπεύθυνοι για την διατήρηση της καλής διάθεσης και της συναισθηματικής σταθερότητας. Η υπερικίνη έχει επίσης αντισηπτική επίδραση κατά των ιών και των βακτηρίων, με αποτέλεσμα την επούλωση των πληγών και την καταπολέμηση των μολύνσεων.

Το σπαθόλαδο είναι θεραπευτικό έλαιο, που παρασκευάζεται στη Θάσο από άγριο σπαθόχορτο, το οποίο συλλέγεται από τις ορεινές πλαγιές των βουνών και βιολογικό εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο Θάσου, από τη γνωστή ποικιλία ελιάς Θρούμπα Θάσου, η οποία περιέχει την μεγαλύτερη ποσότητα της αντιοξειδωτικής, αντικαρκινικής ουσίας, με την επιστημονική ονομασία Ελαιοευροπαϊνη. Ακόμα ο τρόπος παραγωγής της διατηρεί στοιχεία στην ελιά που είναι κλινικά αποδεδειγμένα ότι περιέχει ουσίες που προστατεύουν από το έμφραγμα.

Το σπαθόλαδο είναι αναλγητικό, αντιφλεγμονώδες, επουλωτικό. Είναι ιδανικό για κάθε ρευματικό πόνο, καθώς και για τους πόνους των αρθρώσεων, για κάθε είδους πληγές, κακώσεις, μώλωπες, εγκαύματα, φλεγμονές, έλκη, οιδήματα. Επίσης συνιστάται για κράμπες, πιασίματα, νευραλγίες και πονοκεφάλους. Είναι ιδανικό για θεραπευτικό ή χαλαρωτικό μασάζ και μπορεί να εμπλουτισθεί με αιθέρια έλαια, ή να συνδυαστεί με αυτά. Επίσης με μελισοκέρι και πρόπολη δημιουργεί κηραλοιφή που βοηθά στα σκασμένα χείλη και χέρια και αναπλάθει τα κύτταρα. Πάμπολλες οι εφαρμογές και οι θεραπείες αυτού του θαυματουργού πραγματικά ελαίου, που μπορείτε να προμηθευτείτε από όλα τα καταστήματα πώλησης παραδοσιακών Θασίτικων προϊόντων στο νησί.

Από πολύ νωρίς οι κάτοικοι του νησιού είχαν αρχίσει να εκμεταλλεύονται τους φυσικούς του πόρους. Ήδη από την παλαιολιθική εποχή περί το 18.000 π.Χ. αναφέρονται εξορύξεις ώχρας στην περιοχή Τζίνες, μεταξύ Μαριών και Λιμεναρίων. Μάλιστα αυτές οι μεταλλευτικές δραστηριότητες είναι από τις αρχαιότερες στην Ευρώπη, καθώς η μεταλλευτική στοά στις Τζίνες, αποτελεί προς το παρόν, την αρχαιότερη μαρτυρία μεταλλευτικής στοάς στην Ευρώπη.

Αργότερα, οι Φοίνικες που εγκαταστάθηκαν στο νησί εκμεταλλεύτηκαν ορυχεία χρυσού αλλά και τον 7ο π.Χ. αιώνα άποικοι από το νησί της Πάρου εκμεταλλευτήκαν το μάρμαρο της περιοχής ιδρύοντας μάλιστα και σχολή γλυπτικής.

Από τον 6ο αιώνα π.Χ. το μάρμαρο της Θάσου εξάγεται στο γειτονικό νησί της Σαμοθράκης και σε άλλα νησιά του Αιγαίου καθώς και στα παράλια της Μικράς Ασίας, αλλά και στη νότια Ελλάδα, όπου χρησιμοποιείται για την κατασκευή ναών και άλλων σημαντικών οικοδομημάτων.

Από τον 1ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 3ο μ.Χ. αιώνα γίνονται μεταφορές του μαρμάρου της Θάσου στην αρχαία Ρώμη, αφού οι Ρωμαίοι τρέφουν μια ιδιαίτερη αγάπη για το μάρμαρο αυτό. Το θασίτικο μάρμαρο, γνωστό για την λευκότητα και την στιλπνότητά του, λέγεται ότι χρησιμοποιήθηκε κατά την εποχή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας για την ανέγερση του ναού της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.

Η εξαιρετική λευκότητα του Θασίτικου μαρμάρου, η απουσία προσμίξεων με άλλα πετρώματα, η ιδιότητά του να μην απορροφά την θερμότητα, καθώς και η χαμηλή περιεκτικότητα του σε κρυστάλλους, το καθιστούν από την αρχαιότητα ακόμη, περιζήτητο, σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο.

Ο επισκέπτης στην περιοχή της Αλυκής Θάσου, μπορεί να θαυμάσει το Αρχαίο λατομείο της Αλυκής, το οποίο αποτελεί και προστατευμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού περιοχή. Αυτά συνέβαιναν στην αρχαιότητα. Η φήμη του Θασίτικου μαρμάρου συνεχίζεται και εξακολουθεί να υφίσταται αμείωτη και στις μέρες μας. Εξάγεται σε πολλές χώρες στην Ευρώπη και στην Ασία και είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στα θερμά κλίματα των Αραβικών κρατών, λόγω των ιδιοτήτων του που περιλαμβάνουν:

• Υψηλή φωτεινότητα και μοναδική αντανάκλαση του φωτός.
• Υψηλή ομοιογένεια του φόντου, που το κάνει κατάλληλο για τα πιο μεγάλες και πιο απαιτητικές κατασκευές.
• Φυσική θερμομόνωση στα κτίρια που το χρησιμοποιούν για εξωτερική ορθομαρμάρωση, ή σε μορφή πλακιδίων, ή βότσαλων στην οροφή.

Σταθερή θερμοκρασία πετρώματος σε ζεστά κλίματα με υψηλή έκθεση σε ηλιακό φως. Έτσι εξηγείται και η υψηλή ζήτησή του υλικού αυτού, σε τεμένη στην μέση Ανατολή, όπου οι προσκυνητές περπατούν ξυπόλητοι σε εξωτερική μαρμάρινη δαπεδόστρωση.

Οι εφαρμογές του είναι πολλές και περιλαμβάνουν τη γλυπτική, κάλυψη δαπέδων, διακόσμηση και κατασκευή μνημείων και κτιρίων. Εξάλλου, υπάρχουν γιγαντιαίων διαστάσεων κατασκευές από Θασίτικο μάρμαρο σε όλο τον κόσμο. Ενδεικτικά αναφέρουμε το θρησκευτικό τόπο λατρείας στη Μέκκα και στη Μεδίνα, τον καθεδρικό της Αγίας Τριάδας στην Τιφλίδα της Γεωργίας και το συνεδριακό κέντρο της Τασκένδης.

Η μεγάλη ζήτηση του Θασίτικου μαρμάρου, αυξάνει διαρκώς την εξορυκτική δραστηριότητα στο νησί, που άρχισε τη δεκαετία του ΄50, για να βρεθεί στο ζενίθ της την περίοδο 1980-1992 οπότε και λειτουργούν πάνω από 70 λατομεία μαρμάρου. Η εξόρυξη σήμερα, πρέπει να γίνεται με σταθερό ρυθμό ώστε να καλύπτεται η ζήτηση και να τηρούνται οι κανόνες εκμετάλλευσης του κοιτάσματος. Η βλάβη που προκλήθηκε σταδιακά στο φυσικό περιβάλλον από την παράνομη λειτουργία λατομείων και την υπερεκμετάλλευση κάποιων κοιτασμάτων, οδήγησε στο σφράγισμα πολλών από αυτά.

Αυτή τη στιγμή λειτουργούν στο νησί δεκατέσσερα λατομεία και ο Δήμος, που έχει και την κύρια ευθύνη για τη λειτουργία τους, προσπαθεί να εφαρμόσει στο μέγιστο βαθμό τον περιβαλλοντικό νόμο, αφού σταθερά, ο οικονομικός προσανατολισμός του νησιού επιβάλλει την προστασία του περιβάλλοντος και ο τουρισμός εξακολουθεί να παραμένει η κύρια πηγή πλούτου για το νησί της Θάσου.