Παράδοση & Χαρά

Ανακαλύψτε τις πατροπαράδοτες αξίες

Η πλούσια καταπράσινη φύση του νησιού διάσπαρτη από κωνοφόρα και ελαιόδεντρα, το ήπιο κλίμα του, οι παραδοσιακές ενασχολήσεις των κατοίκων με την γεωργία και τη μελισσοκομία αποτελούσαν πάντα πηγή έμπνευσης, για την οργάνωση και συμμετοχή σε πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων, που ήταν όμως άρρηκτα συνδεδεμένες με την παράδοση τα ήθη και τα έθιμα του νησιού, όπως διαμορφώθηκαν μέσα στους αιώνες.

Οι Θασίτες είναι άνθρωποι γλεντζέδες, ανοιχτόκαρδοι και εξαιρετικά φιλόξενοι. Τα τελευταία χρόνια οργανώνονται γύρω από τους πολιτιστικούς συλλόγους του νησιού και αναπτύσσουν έντονες δράσεις, προκειμένου να κάνουν γνωστές και στους επισκέπτες του νησιού τις παραδόσεις και να τους μυήσουν στη χαρά και τη ξενοιασιά του θασίτικου πνεύματος, μέσα από πλήθος δρώμενων που πυκνώνουν βέβαια τους καλοκαιρινούς μήνες αλλά συνεχίζονται και καθόλη τη διάρκεια του έτους.

Καρναβαλικές εκδηλώσεις γίνονται σε όλα τα χωριά της Θάσου. Είναι μια λαμπρή ευκαιρία για τους κατοίκους του νησιού μας, να ξεδώσουν από την χειμερινή ραστώνη αλλά και για τους επισκέπτες του, ΄Ελληνες και ξένους, με τη συμμετοχή τους σε αυτές, να έρθουν σε επαφή με την ιστορία του καρναβαλιού που έχει τις ρίζες της στην Αρχαία Διονυσιακή λατρεία. Θα μπορούσαμε να πούμε πως οι σύγχρονες αυτές καρναβαλικές εκδηλώσεις στη Θάσο, αποτελούν συνέχεια των Διονυσιακών γιορτών που είχαν σχέση με το τέλος του χειμώνα και συμβόλιζαν την εποχή που η γη ξυπνά από την χειμέρια νάρκη και αναγεννάται.

Πρόκειται για ένα ξεχωριστό θέαμα που προσφέρουν οι κάτοικοι του ορεινού χωριού της Παναγίας που έχει της ρίζες του στα μυθικά χρόνια, υμνώντας το θεό Διόνυσο -το Βάκχο- που έδωσε το όνομά του στον τοπικό πολιτιστικό σύλλογο της Παναγίας «ο Βάκχος» που το διοργανώνει.

Από το 1880 ακόμη αναβιώνουν εδώ οι Λαογραφικές και Διονυσιακές εκδηλώσεις που αποτελούνται κυρίως από την μεγάλη παρέλαση αρμάτων και μασκαράδων, τους αποκριάτικους τοπικούς χορούς και τα τραγούδια αλλά και την επίδειξη κάθε ντόπιου λαογραφικού στοιχείου που δημιούργησε το ανθρώπινο χέρι. Χειροποίητα κιλίμια, υφαντά, χαλιά τοποθετούνται στα μπαλκόνια σε μια προσπάθεια σύνδεσης της λαϊκής τέχνης με την παράδοση. Το Καρναβάλι της Παναγίας απευθύνεται σε όσους θέλουν να περάσουν μια ξεχωριστή πρωτόγνωρη και πιπεράτη Καθαρά Δευτέρα, συμμετέχοντας και οι ίδιοι σε ένα τρελό «θέατρο δρόμου» όπου κυριαρχούν η αθυροστομίες, τα αθώα πειράγματα, η αυτοσχέδια σάτιρα στα κακώς κείμενα και το «τρίψιμο του πιπεριού.»

Πρόκειται για έναν αυτοσχέδιο χορό, όπου ο επικεφαλής κρατώντας μια ζώνη διατάζει τραγουδώντας τους συμμετέχοντες να τρίψουν το πιπέρι με διαφορά μέρη του σώματός τους. «Πως το τρίβουν το πιπέρι του διαόλου οι καλογέροι!» αναρωτιέται «Με το γόνατο το τρίβουν και το ψιλοκοσκινίζουν» απαντούν οι παρευρισκόμενοι χορευτές και σπεύδουν να μιμηθούν την αντίστοιχη κίνηση. Φυσικά ακολουθούν και εντολές που έχουν να κάνουν με το τρίψιμο του πιπεριού με άλλα πιο «προσωπικά» θα λέγαμε, μέρη του σώματος και αλίμονο σε όποιον δεν εκτελεί σωστά τα παραγγέλματα, η ζώνη του επικεφαλής και η τιμωρία τους θα είναι βαριά. Φυσικά το κρασί ρέει άφθονο και το γλέντι συνεχίζεται μέχρι πρωίας.

Την Καθαρά Δευτέρα κορυφώνονται οι εκδηλώσεις αυτού του εναλλακτικού θεάματος, με τους καρναβαλιστές τα άρματα, το άφθονο κρασί, την πιπεράτη σάτιρα και τις επίκαιρες αθυροστομίες με έντονο το φαλλικό στοιχείο. Καμία επίδραση από ξενόφερτα υπέρλαμπρα θεάματα και εντυπωσιακά χρυσοστολισμένα άρματα δεν υπάρχει εδώ. Τα άρματα της Καρναβαλικής παρέλασης στην Παναγία είναι φτιαγμένα από απλά υλικά και οι αρχηγοί των αρμάτων απαγγέλουν στίχο προς στίχο έμμετρα σκωπτικά κείμενα, ενώ τα υπόλοιπα μέλη επαναλαμβάνουν ρυθμικά τους στίχους δημιουργώντας μια τρελή Διονυσιακή ατμόσφαιρα.

Τα κυριότερα θέματα της επικαιρότητας σατιρίζονται εδώ, ενώ δημόσια πρόσωπα, κυβερνητικά μέτρα και αντιπολιτευτικές πρακτικές, αλλά και οι ντόπιοι πολιτικοί άρχοντες και οι επιλογές τους, είναι στο στόχαστρο των διοργανωτών και παρουσιάζονται με μια σατιρική διάθεση. Θέματα που προβλήθηκαν από δελτία ειδήσεων, εκπομπές, διαφημίσεις, τοπικά προβλήματα αλλά και γραφικοί χαρακτήρες του χωριού και παλιά έθιμα που τείνουν να χαθούν με το πέρασμα των χρόνων, εικόνες από την ιστορία και τη μυθολογία όλα έρχονται στο φως μέσα από αυτό το λαϊκό ξεφάντωμα που θα ενθουσιάσει τον επισκέπτη. Οι καρναβαλιστές του συλλόγου «Βάκχος» έχουν πραγματικά αστείρευτο κέφι και φαντασία!!!!

Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς γίνεται και το Καρναβάλι στο γειτονικό με την Παναγίας χωριό της Ποταμιάς. Η παρέλαση των αρμάτων στο ίδιο Διονυσιακό πνεύμα γίνεται και εδώ. Η παρέλαση των αυτοσχέδιων αρμάτων, αρχίζει γύρω στις 12 το μεσημέρι με την συμμετοχή πλήθος κόσμου. Το κέφι, ο χορός και το κρασί έχουν τον πρώτο λόγο και σε αυτό το λαϊκό δρώμενο, ενώ ο τοπικός πολιτιστικός σύλλογος που το διοργανώνει με επιτυχία τα τελευταία χρόνια, παντρεύει τα παραδοσιακά στοιχεία με την καυστική σάτιρα σε γεγονότα της καθημερινής ζωής της επικαιρότητας και γενικά αντιμετωπίζει κριτικά και με χιούμορ ότι απασχολεί την τοπική κοινωνία.

Στο ίδιο πάντα πνεύμα της ξεγνοιασιάς και του κεφιού με πορείες αρμάτων και καρναβαλιστών, άφθονο κέφι, θαλασσινούς μεζέδες, κρασί και ντόπιο τσίπουρο γίνονται καρναβαλικές εκδηλώσεις στο παραθαλάσσιο γραφικό χωριό της Σκάλας Μαριών καθώς και στα Λιμενάρια Θάσου. Οι εκδηλώσεις αυτές γίνονται την Καθαρά Δευτέρα και έχουν ξεχωριστό χρώμα λόγω του ότι αποτελούν μοναδική ευκαιρία για τους επισκέπτες να περάσουν μια ξεχωριστή Καθαρά Δευτέρα δίπλα στην Θάλασσα.

Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς στο ορεινό χωριό του Ραχωνίου γίνονται καρναβαλικές εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν τοπικούς παραδοσιακούς χορούς από το χορευτικό του συλλόγου του χωριού καθώς και παρέλαση αυτοσχέδιων αρμάτων, ενώ απαγγέλλονται χιουμοριστικοί σατιρικοί διάλογοι που περιγράφουν καυστικά την επικαιρότητα και την καθημερινότητα. Διανέμεται δωρεάν άφθονο κρασί, ενώ οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν όλες τις ντόπιες λιχουδιές που έχουν ετοιμάσει οι νοικοκυρές του χωριού.

Στην πρωτεύουσα του νησιού την Καθαρά Δευτέρα γίνονται διαφορετικής φιλοσοφίας εκδηλώσεις που έχουν όμως και αυτές τη βάση τους στο αστείρευτο κέφι και την διασκέδαση των επισκεπτών ντόπιων και ξένων.

Στο μικρό γραφικό λιμανάκι του Λιμένα, οι ντόπιοι ψαράδες, ετοιμάζουν ψησταριές όπου προετοιμάζουν κάθε είδους θαλασσινό μεζέ και τον προσφέρουν στους επισκέπτες, που έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν φρέσκα ψάρια και θαλασσινά που απαιτεί η περίσταση της 40ημερης νηστείας, όπως χτένια, κυδώνια, αχινούς, γυαλιστερές, μύδια, χταπόδια, καλαμάρια, και ότι θησαυρό προσφέρει η θάλασσα. Η φιλοξενία τους, ζεσταίνει την καρδιά του επισκέπτη ίσως περισσότερο από το τσίπουρο και το κρασί που ρέει άφθονο, ενώ ο χορός και το τραγούδι αποτελούν την απαραίτητη συνοδεία του ξεχωριστού αυτού λαϊκού γλεντιού.

Κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου γίνονται στο νησί πλήθος πολιτιστικών, λαογραφικών, χορευτικών εκδηλώσεων. Είναι θαρρείς μια ανάγκη που νιώθουν οι κάτοικοι να επιδείξουν στους ξένους επισκέπτες ότι όμορφο, ότι θετικό έχει αυτός ο τόπος. Έθιμα, συνήθειες, τραγούδια, χοροί, παραδοσιακά προϊόντα, ντόπια παραδοσιακή μουσική από λαϊκούς οργανοπαίχτες, όλα ανακατεύονται γλυκά και προσφέρονται στους επισκέπτες που κατακλύζουν το νησί τους καλοκαιρινούς μήνες. Κάθε χωριό, κάθε περιοχή, κάθε κάτοικος της Θάσου έχει να προσφέρει κάτι ξεχωριστό. Έτσι ο επισκέπτης γίνεται μέλος αυτής της πολύβουης παρέας, συμμετέχει ενεργά και απολαμβάνει τη θασίτικη φιλοξενία που απλόχερα παρέχουν οι κάτοικοι του νησιού. Αναφέρουμε ενδεικτικά μερικές, κυρίως λόγω του ότι επαναλαμβάνονται σταθερά κάθε χρόνο, αλλά και λόγω της ιδιαίτερης ατμόσφαιρας που παρουσιάζουν, χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε τη σημασία των υπόλοιπων. Κάθε χρόνο διανέμεται σε διάφορα σημεία του νησιού αναλυτικός οδηγός των εκδηλώσεων που μπορεί εύκολα να προμηθευτεί ο επισκέπτης για να ενημερωθεί αναλυτικά για κάθε μία ξεχωριστά.

Το αρχαίο θέατρο Θάσου δεσπόζει στην κορυφή του λόφου πάνω από το χωριό του Λιμένα σε ένα φυσικό κοίλωμα στην πλαγιά του βουνού. Πρόκειται για μια φυσική θαρρείς αγκαλιά με θέα την θάλασσα, το νησάκι της θασσοπούλας και την απέναντι στεριά. Στέκει εκεί από τον 5ο αιώνα π.χ. και η πανέμορφη θέα που προσφέρει, δικαιολογεί απόλυτα την επιλογή των αρχαίων μας προγόνων, να κτίσουν σε αυτό το σημείο το πολιτιστικό τους κέντρο. Οι σύγχρονοι Θάσιοι συνεχίζοντας την παράδοση των προγόνων τους, το έκαναν κέντρο των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Φιλίππων–Θάσου που γίνεται κάθε χρόνο στους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο με την αιγίδα του Δήμου Θάσου. Οι παραστάσεις που γίνονται εδώ διακρίνονται από ποικιλία, πρωτοτυπία και ποιότητα. Παραστάσεις αρχαίου δράματος, καθώς και θεατρικές παραστάσεις κρατικών θεάτρων από ολόκληρη την Ελλάδα παρουσιάζονται εδώ και πλήθος κόσμου τις παρακολουθεί κάθε καλοκαίρι. Παιδικές θεατρικές σκηνές αλλά και οι ντόπιοι ερασιτεχνικοί θίασοι συμμετέχουν επίσης. Συναυλίες, ελλήνων τραγουδιστών έρχονται να συμπληρώσουν αυτό το πανέμορφο πολιτιστικό μπουκέτο.

Παραδοσιακά και λόγω θέσης -απέναντι από την Αθωνική πολιτεία- οι σχέσεις του νησιού της Θάσου με τις μονές του Αγίου Όρους, ήταν πάντα ιδιαίτερα στενές. Οι περισσότερες από αυτές έχουν ιδρύσει μετόχια στο νησί της Θάσου. Τα παραρτήματα αυτά, εξαρτώνται περιουσιακά και διοικητικά από τις μονές και εξασφαλίζουν τα απαραίτητα προϊόντα (λάδι, ελιές, κρασί) για την λειτουργία του μοναστηριού μεταφέρουν όμως παράλληλα και στους κατοίκους του νησιού τις παραδόσεις της μοναστικής πολιτείας. Το «Καλογερικό» όπως επικράτησε τελικά να ονομάζεται από τους ντόπιους, είναι μετόχι της μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους στο Λιμένα της Θάσο. Οικοδομήθηκε το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα μετά το 1858. Το κτίριο σήμερα είναι πλήρως ανακαινισμένο και φιλοξενεί στις αίθουσές του πλήθος καλλιτεχνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, όπως εκθέσεις ζωγραφικής χαρακτικής και φωτογραφίας, διαλέξεις, συνέδρια και μουσικές εκδηλώσεις. Αποτελεί δε την καρδιά των πολιτιστικών εκδηλώσεων που οργανώνονται από το Δήμο Θάσου όλο το χρόνο.

Σε ιδιαίτερη αίθουσά του παρουσιάζεται μια εξαιρετική απομίμηση του Θασίτικου σπιτιού του παρελθόντος και ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να κάνει μια αναδρομή στην λαογραφία της περιοχής.

Ανηφορίζοντας από το χωριό του Πρίνου προς τα δυο παραδοσιακά χωριά Μικρό και Μεγάλο Καζαβίτι ο επισκέπτης θα προσέξει το μικρό θεατράκι στην κάτω πλευρά του δρόμου χτισμένο, κατ΄αναπαράσταση των αρχαίων θεάτρων, με ντόπιο φαιοκόκκινο σχιστόλιθο. Είναι κυριολεκτικά χωμένο μέσα στη βλάστιση. Κάθε τέλος Ιουλίου αρχές Αυγούστου στα πλαίσια του εορτασμού της μονής του Αγίου Παντελεήμονα γίνονται τα «Καζαβιτιανά». Είναι ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν θεατρικές παραστάσεις, κονσέρτα κλασικής μουσικής αλλά και λαϊκές παραδοσιακές μουσικοχορευτικές βραδιές. Ιδιαίτερα επιβλητική ήταν τα δύο προηγούμενα χρόνια, η παράσταση «Καταλόγια» εμπνευσμένη από τρείς Ελληνικές παραλαγές - όπως αυτής του Γεφυριού της Άρτας - με θέμα την θυσία με την ταυτόχρονη χρήση μάσκας, κουκλοθέατρου και θεάτρου σκιών σε μια ατμόσφαιρα «Μαύρου θεάτρου». Πραγματικά ξεχωριστό θέαμα που αξίζει να επαναληφθεί.

Τα τελευταία χρόνια διοργανώνεται από τον Σύλλογο φίλων Αστρονομίας Ανατολικής Μακεδονίας, στη Θάσο, το Αστροκάμπινγκ. Στην κορυφή του Ψαριού, που είναι το ψηλότερο βουνό του νησιού, πάνω από 300 κατασκηνωτές «αγγίζουν τα αστέρια» και έρχονται σε άμεση επαφή με τη φύση, στην κορυφή του βουνού και σε ειδικά διαμορφωμένες εγκαταστάσεις, που καλύπτουν τις καθημερινές ανάγκες τους. Το σύνθημα φέτος ήταν: «αγγίζοντας αστέρια» και τα σεμινάρια αστρονομίας, οι βραδινές παρατηρήσεις του ουράνιου θόλου, η ουρανογραφία, οι καθημερινές διαλέξεις από καθηγητές αστροφυσικής, τους έδωσαν τη δυνατότητα να το πράξουν.

Τα φώτα της κατασκήνωσης, σβήνουν στις 11 το βράδυ και ερασιτέχνες αστρονόμοι με τη χρήση συγκεκριμένων τηλεσκοπίων αλλά και με την καθοδήγηση των χειριστών τους, παρατηρούν και φωτογραφίζουν το νυχτερινό ουρανό.

Σε κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο, φιλοξενείται και το κινητό πλανητάριο STARLAB Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για μια φορητή αίθουσα, που έχει ταξιδέψει σε εκατοντάδες σχολεία της Ελλάδας και της Κύπρου και λειτουργεί σαν οθόνη κινηματογράφου, στην οποία προβάλλονται με ακρίβεια, οι θέσεις και οι κινήσεις των αστεριών και των πλανητών.

Ειδικά για τους μικρούς φίλους, υπάρχει πλήθος δημιουργικών δραστηριοτήτων με τον τίτλο παιχνίδι με τα άστρα. Τα παιδιά ζωγραφίζουν, ακούνε παραμύθια με τον παραδοσιακό τρόπο της διήγησης, κάνουν κατασκευές και έρχονται σε επαφή με τη φύση μέσα από περιπάτους στα μονοπάτια του βουνού και σεμινάρια για το περιβάλλον. Σκοπός τους η γνωριμία των μικρών κατασκηνωτών με τον κόσμο των αστεριών αλλά και ο σεβασμός στη φύση.

Ο Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Πρίνου Θάσου, ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1973 ενώνοντας τους μελισσοκόμους της περιοχής και αριθμεί σήμερα 104 μέλη. Οι εγκαταστάσεις του βρίσκονται κοντά στη Σκάλα Πρίνου και τα μέλη του, χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες μελισσοκομικές πρακτικές, καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να ανταποκριθούν στις ανάγκες των καταναλωτών για ασφαλή και υγιεινά προϊόντα μελιού.

Από το χώρο αυτό διατίθενται σε οικολογικές συσκευασίες μέλι καστανιάς, μέλι του δάσους, πευκόμελο, κηρήθρα, κερί, πρόπολη, βασιλικός πολτός.

Κάθε χρόνο στο πρώτο 10ήμερο του Αυγούστου, διοργανώνεται γιορτή μελιού. Οι επισκέπτες μπορούν να δοκιμάσουν δωρεάν όλα τα προϊόντα μελιού αλλά και κάθε άλλο είδος θασίτικων προϊόντων, που εκτίθενται εδώ, όπως παραδοσιακά θασίτικα γλυκά, προϊόντα τυροκομίας, κρασιά. Τα χορευτικά συγκροτήματα τα των τοπικών συλλόγων χορεύουν παραδοσιακούς χορούς, ψησταριές μοιράζουν στο συγκεντρωμένο πλήθος διάφορες λιχουδιές και γενικά μια ατμόσφαιρα χαράς και κεφιού στήνεται κάθε χρόνο εδώ, αντικατοπτρίζοντας πλήρως την φιλοξενία των συνεταίρων αλλά και όλων των κατοίκων της περιοχής.

Η αναπαράσταση του παραδοσιακού Θασίτικου γάμου παρουσιάζει μεγάλο λαογραφικό ενδιαφέρον, καθώς διατηρεί ζωντανή την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. Η κορυφαία αυτή πολιτιστική εκδήλωση γίνεται κάθε χρόνο στο ορεινό χωριό του Θεολόγου, παλιάς πρωτεύουσας του νησιού. Συνδυάζεται με τις εκδηλώσεις για την μεγάλη γιορτή του 15Αύγουστου συγκεντρώνει το ενδιαφέρον πλήθους επισκεπτών από όλα τα μέρη της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού. Η προετοιμασία του γάμου διαρκεί μια ολόκληρη εβδομάδα και αρχίζει από τη Δευτέρα. Οι κοπέλες του χωριού πλένουν και σιδερώνουν τα προικιά της νύφης και τα στολίζουν τραγουδώντας, εκθέτοντάς τα στο παραδοσιακό Αρχοντικό Χατζηγιώργη όπου έχει την έδρα του και το λαογραφικό μουσείο της περιοχής. Το συγκεντρωμένο πλήθος, περνά με το ρύζι να τα ριζώσει και να τα ασημώσει ρίχνοντας κέρματα. Πρόκειται για έλεγχο της προίκας, σε μια ανοιχτή διαδικασία που παρακολουθεί όλο το χωριό. Η διαδικασία ολοκληρώνεται με την μεταφορά της προίκας στο σπίτι του γαμπρού την Παρασκευή πριν το γάμο.

Τη μέρα του γάμου, στο σπίτι του γαμπρού αρχίζει η προετοιμασία του, που περιλαμβάνει το ξύρισμα «Μπαρμπέρη τα ξυράφια σου να τα μαλαματώσεις, γιατί ξυρίζεις το γαμπρό να μην τόνε ματώσεις», αλλά και το ξεκίνημα της γαμήλιας πομπής για το σπίτι του κουμπάρου όπου μαζί θα πάνε να πάρουν την νύφη από το δικό της σπίτι.

Στο σπίτι της νύφης οι φίλες της την στολίζουν τραγουδώντας παραδοσιακά θασιτικά τραγούδια του γάμου. «Σήκω νυφούλα και άλλαξε φέρνει ο γαμπρός χαμπάρι, φέρνει βιολιά και όργανα για να΄ρθει να σε πάρει». Η μάνα της νύφης παίρνοντάς την στο διπλανό δωμάτιο, της δίνει τις τελευταίες συμβουλές για την καινούρια της ζωή, της περνά στην μέση της μια μικρή κλειδαριά και την κλειδώνει και βάζει πάνω της ένα δίχτυ για να την προστατεύει από το μάτι το κακό, τη βασκανία και τα μάγια. Στο μεταξύ η πομπή του γαμπρού με τον κουμπάρο με την συνοδεία των οργάνων, φτάνει στο σπίτι της νύφης όπου ο γαμπρός πρέπει να τάξει ότι του ζητήσουν, προκειμένου να του παραδώσουν τη νύφη. Το τάξιμο ποτέ δεν είναι αρκετό και ακολουθούν διάλογοι διανθισμένοι με πειράγματα και τραγούδια, μέχρι που η νύφη παραδίδεται τελικά με τις κοπέλες να τραγουδούν «Γαμπρέ μου σε παρακαλώ μια χάρη να μας κάνεις, το ρόδο που σου δίνουμε να μην μας το μαράνεις». Η γαμήλια πομπή διασχίζει όλο το χωριό και φτάνει σε χώρο όπου αρχίζουν τα στεφανοφιλήματα (φιλιά, ευχές και δώρα στους νεόνυμφους). Οι καλεσμένοι καρφιτσώνουν πάνω στο γαμπριάτικο κουστούμι και στο νυφικό, χαρτονομίσματα, λίρες, κοσμήματα ενώ η πεθερά σε ένδειξη αποδοχής του νιόπαντρου ζευγαριού το φιλεύει καρυδάκι γλυκό από το ίδιο κουτάλι - συμβολισμός για το ξεκίνημα της κοινής τους ζωής - και εύχεται την στερέωση του γάμου.

Αμέσως μετά αρχίζει το γλέντι. Οι κάτοικοι του χωριού από το πρωί κερνούν τους καλεσμένους, τσίπουρο, κρασί καθώς και το παραδοσιακό γλυκό σαραγλί. Το γλέντι φουντώνει και συνεχίζεται αμείωτο μέχρι το πρωί στις ταβέρνες της περιοχής. Τις μέρες αυτές, όλο το χωριό του Θεολόγου γιορτάζει και είναι στολισμένο. Οι νοικοκυρές κρεμούν στα μπαλκόνια κάθε είδους χειροποίητο υφαντό κέντημα, στην προσπάθειά τους, να συνδέσουν την παράδοση με τη σύγχρονη εποχή και να τέρψουν το μάτι ευχαριστώντας όλο αυτό το πλήθος, που φανατικά παρακολουθεί το θασίτικο γάμο στο Θεολόγο κάθε καλοκαίρι και κατακλύζει τα σοκάκια του χωριού.

Ο Αύγουστος αποτελούσε παραδοσιακά για τους Θασίτες έναν καθαρτήριο μήνα, αφού τον συνέδεαν με την 15θήμερη νηστεία για την γιορτή της Παναγίας αλλά και την απαρχή μιας νέας εποχής προετοιμασίας για το φθινόπωρο-χειμώνα, αφού «από Αύγουστο χειμώνα και από Μάρτη καλοκαίρι» όπως λέει και η παροιμία.

Έτσι το έθιμο του πηδήματος της φωτιάς, είναι στενά συνδεδεμένο με την παράδοση του νησιού. Μάλιστα παλιότερα οι νοικοκυρές από το απόγευμα της 31ης Ιουλίου συγύριζαν τα σπίτια τους καθάριζαν και ασβέστωναν τις αυλές τους, για να υποδεχθούν τον καινούργιο μήνα. Στις γειτονιές τα παιδιά από νωρίς συγκέντρωναν ότι μπορούσε να καεί και να δημιουργήσει μικρή φλόγα, γιατί δεν έπρεπε να γίνει πολύ μεγάλη η φωτιά ώστε να μπορούν να πηδήσουν από πάνω της, χωρίς να καούν. Άναβαν λοιπόν στην μέση του δρόμου τρεις φωτιές, σε απόσταση η μία από την άλλη και πηδούσαν φωνάζοντας «Αύγουστος-Παραύγουστος με σύκα με καρύδια και με κόκκινα σταφύλια» λέγαμε εμείς τα παιδιά. Οι μεγαλύτεροι είχαν αλλάξει το δεύτερο μέρος του στίχου, κάνοντας μια αθυρόστομη προσθήκη για τα «προσόντα» γνωστού συγχωριανού μας, αλλά σε μας απαγορεύονταν αυστηρά να το επαναλάβουμε. Η μάνα μου θυμάμαι, επέμενε να περάσουμε από τη φωτιά τρεις φορές, γιατί αυτό θα βοηθούσε στη διατήρηση της καλής μας υγείας «Δεν θα σας πιάνει πυρετός το χειμώνα μας έλεγαν». Πράγματι και άλλες λαϊκές παραδόσεις, από αλλά μέρη της χώρας μας, αναφέρουν την εξαγνιστική δύναμή της φωτιάς για την διατήρηση της καλής υγείας των κατοίκων. Στη φωτιά αυτή παλιότερα έψηναν και ένα σκόρδο το οποίο έτρωγαν αργότερα, για να θωρακίσουν την υγεία τους. Την στάχτη από τις φωτιές τη μάζευαν, όταν αυτές έσβηναν και τη σκορπούσαν πάνω στις συκιές για να διατηρήσουν τους καρπούς τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Το έθιμο συνεχίζεται και σήμερα στα περισσότερα χωριά της Θάσου. Αν βρεθείτε το βράδυ της 31ης Ιουλίου σε κάποιο από αυτά, μη διστάσετε πηδήξτε της φωτιές του Αυγούστου, που ξέρετε; Ίσως οι ντόπιοι να έχουν δίκιο και να υποδεχτείτε το νέο μήνα γεμάτοι υγεία και ευεξία για όλη την υπόλοιπη χρονιά!!!

Το μουσικό εργαστήρι είναι ένας πολιτιστικός σύλλογος, με έδρα τα Λιμενάρια της θάσου και μέλη από όλο το νησί. Οργανώνει εκδηλώσεις - κύρια μουσικού και λογοτεχνικού περιεχομένου (μουσικά αφιερώματα σε μεγάλους Έλληνες συνθέτες και ποιητές, όπως Θεοδωράκη, Τσιτσάνη, Ζαμπέτα, Σεφέρη, Ελύτη κ.λ.π.) ταυτόχρονα συλλέγει πληροφορίες για την Θασίτικη παράδοση, τις καταγράφει και τις αποθηκεύει.

Συνεργάζεται με συλλόγους γονέων και δασκάλων και παρουσιάζει αρχαία και παραδοσιακά μουσικά όργανα σε νηπιαγωγεία, δημοτικά και γυμνάσια. Συνδιοργανώνει με άλλους συλλόγους του νησιού εκδηλώσεις για κάθε πρόσφορη μορφή τέχνης.

Ανακαλύπτει και προσπαθεί να αναδείξει κάθε προσπάθεια καλλιτεχνικής δημιουργίας στο νησί.

Σαφώς και δεν μπερδεύει τον παραγοντισμό με τον πολιτισμό και την στείρα μίμηση ή αδιάφορη επανάληψη με την δημιουργία.

Τα μέλη του είναι κατά βάση προσανατολισμένα στον άνθρωπο και όχι στο κέρδος στην δημιουργία και όχι στη συντήρηση…