Λιμενάρια
Λιμενάρια
Τα Λιμενάρια είναι μια όμορφη κωμόπολη στα νοτιοδυτικά του νησιού κι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη κωμόπολη της Θάσου, με μοναδική θέα προς το Αιγαίο Πέλαγος, το Άγιο Όρος, που βρίσκεται στα δυτικά του και τη Λήμνο πού 'ναι στα Νότια. Μαζί με τη κοινότητα των Καλυβίων αποτελεί μια κοινότητα.
Τα Λιμενάρια, με το εξαίρετο κλίμα, έχουν γίνει ένας πολύ δημοφιλής προορισμός διακοπών, ο οποίος έχει διατηρήσει πολλά από τις ελληνικές παραδόσεις και τον μοναδικό τοπικό πολιτισμό του. Οι τουρίστες απολαμβάνουν την ευρεία επιλογή από ταβέρνες και εστιατόρια, που σερβίρουν νόστιμη ελληνική κουζίνα μέσα στην κωμόπολη και κατά μήκος της ακτής. Επίσης, υπάρχουν καταπληκτικές καφετέριες, μπαρ, μαγαζιά και πάγκοι με σουβενίρ σχεδόν σε κάθε κατεύθυνση όπου μπορεί κανείς να κάνει βόλτα μέσα στο χωριό και να εκτιμήσει την απλότητα της ζωής που οι ντόπιοι γνωρίζουν και λατρεύουν.
Οι επισκέπτες των Λιμεναρίων έχουν πολλές επιλογές στη διάρκεια των διακοπών, που θα του χαρίσουν ψυχαγωγία κι αξέχαστες στιγμές. Υπάρχουν πολλές παραλίες να επιλέξετε ανάλογα με το πόσο μακριά θέλετε να ταξιδέψετε κατά μήκος της θάλασσας. Ακριβώς στην κωμόπολη, δίπλα στο λιμάνι, υπάρχει μια μικρή και αμμώδης παραλία με κοντινό χώρο στάθμευσης και πολλά εστιατόρια και σαντουϊτσάδικα.
Δείτε περισσότεραΛίγο πιο δυτικά θα φτάσετε στην πολύ μεγάλη παραλία των Λιμεναρίων που εκτείνεται σε μήκος δύο χιλιομ. περίπου. Κι ακριβώς μετά, είναι η παραλία της Τρυπητής.
Εάν ταξιδεύσετε ανατολικά των Λιμεναρίων, θα βρείτε την παραλία των Μεταλλείων, μια γραφική αμμώδη κι ονειρώδη παραλία με πανέμορφο περιβάλλον, η οποία είναι και το μέρος όπου οι μεταλλωρύχοι άφησαν πολλά σ' εμάς για να εξερευνήσουμε σήμερα. Περίπου 2,5 χιλιόμετρα από τα Λιμενάρια, μπορείτε να βρείτε την παραλία Πευκάρι με τη καταπληκτική αμμουδιά, λίγο πιο πέρα, 4 χιλιόμετρα από τα Λιμενάρια, θ' απολαύσετε τη μεγάλη και αμμώδη παραλία στο Ποτό, κι' ακόμα λίγο παραπέρα στο Ρωσογκρεμό τη γραφική και πανέμορφη Ψιλή Άμμο.
Η ίδια η κωμόπολη έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία που στην πραγματικότητα δεν ήταν σπουδαία μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, οπότε άρχισε η εκμετάλλευση των γειτονικών μεταλλευμάτων από τη γερμανική εταιρία Speidel μεταξύ του 1905 και 1912. Τα ορυχεία ήταν πλούσια σε αποθέματα καδμίου, ένα κοινό ορυκτό από ψευδάργυρο. Η εκμετάλλευση των ορυχείων συνεχίστηκε το 1925 από τον Vielle Montagne μέχρι το 1930, στη διάρκεια της οποίας ανοικοδομήθηκαν οι εγκαταστάσεις καύσης με νέες περιστροφικές καμίνους.
Το κτίριο με τα γραφεία της εταιρίας μεταλλευμάτων Spiedel ήταν κτισμένο στην κορυφή ενός υψώματος προς την ανατολική πλευρά των Λιμεναρίων. Το κτίριο ονομάζεται «Παλατάκι», βρίσκεται ψηλά, βλέπει ολόκληρη την κωμόπολη κι είναι πόλος έλξης για κάθε επισκέπτη. Κάτω από το Παλατάκι, υπάρχει ένα παλιό ορυχείο που σήμερα μπορείτε να επισκεφτείτε. Επίσης στις αποθήκες των μεταλλίων που βρίσκονται δίπλα στο Παλατάκι στην κορυφή του λόφου ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει ποικιλία μουσικών και θεατρικών εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα κατά τους θερινούς μήνες. Εκεί κοντά υπάρχει ένα λαογραφικό μουσείο με πολλά να δείτε.
Μαζί με την ανάπτυξη της εξορυκτικής βιομηχανίας χρειάστηκε να ικανοποιηθούν και οι οικιακές ανάγκες των εργατών. Ο πληθυσμός της περιοχής αυξήθηκε κατά κόρον στη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου λόγω κάποιων παραγόντων. Ένας ήταν η μετακίνηση των κατοίκων του ορεινού χωριού του Κάστρου στα Λιμενάρια για εργασία, εγκαταλείποντας το χωριό που είχε γίνει τόσο απομακρυσμένο από τον υπόλοιπο κόσμο.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας για την αύξηση του πληθυσμού ήταν η ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, που ορίστηκε από τη Συνθήκη της Λωζάνης. Πολλοί Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να έρθουν στην Ελλάδα κατέληξαν μ'ένα καράβι στο λιμάνι των Λιμεναρίων. Οι πρόσφυγες που ήρθαν εδώ έφεραν μαζί τους τη κουλτούρα τους, διαφορετικές ιδέες, τη δημιουργικότητα και νέα πνοή στη κοινότητα. Οι περισσότεροι πρόσφυγες μετακινήθηκαν στο μέρος που τώρα λέγεται Καλύβια και έκτισαν εκεί τις καλύβες τους. Έτσι πήρε η περιοχή τ' όνομά της.
